Το Μονόκυαλο του Καπετάνιου

14-7-1958 Νότιος Ινδικός

Πλέουμε νοτιοανατολικώς της Sri Lanka, 300 μίλια βορείως του Ισημερινού, σε 14 ώρες θα παραλλάξουμε το φανάρι της Dondra Head και θα πάρουμε ρότα βορειοδυτική με προορισμό το Kalingapatman στη νοτιοανατολική Ινδία για να ξεφορτώσουμε όσο φορτίο ζάχαρης έχει απομείνει στ’ αμπάρια μας και να μετρήσουμε τις ζημιές μας .

Το κατάστρωμα γεμάτο αλάτι και σιρόπι, σύρματα κομμένα στοιχειώνουν τις μπίγες, κουβούσια ρημαγμένα από την οργή της θάλασσας και το πλήρωμα, αυτό το βασανισμένο πλήρωμα....ευτυχώς που μετρηθήκαμε και οι 48!

Εντολή από τους ναυλωτές: Vessel to cross Atlantic Ocean, pass Gibraltar, enter Mediterranean sea, pass Suez Canal sail South of Sri Lanka.
Όπως πληροφορήθηκα το φορτίο έχει υπερεκτιμηθεί και είναι απαραίτητο να φθάσει ακέραιο στο λιμάνι εκφόρτωσης και οι ναυλωτές προκειμένου να μη διακινδυνεύσουν ένα πέρασμα από το στενό του Μαγγελάνου αυτή την περίοδο προτίμησαν να μας στείλουν από τη Βραζιλία στην Ινδία από την αντίθετη πλευρά.


Από την έξοδο μας στον Ινδικό ωκεανό αφήνοντας στην πρύμη μας τις ρημαγμένες ακτές της Σομαλίας αρχίσαμε να κουνιόμαστε από το swell που άφησε πίσω του ο τυφώνας.
Ο τελευταίος πιλότος μου είπε ότι πέρασε 12 ώρες πριν από μάς από το Hadibou με γύρω στους 120 κόμβους ταχύτητα και κατεύθυνση βορειοανατολική, «θα τον έχετε μπροστά σας, καλή τύχη» μου φώναξε και πήδηξε στην πιλοτίνα. Υπολόγιζα ότι θα έφευγε γρήγορα μπροστά μας και σε 2-3 μέρες θα ηρεμούσε λίγο το Swell.
Φώναξα γραμματικό και λοστρόμο στην καμπίνα. “Τσεκάρετε μουσαμάδες, δεσίματα και καδένες, ασφαλίστε τις άγκυρες περιμένουμε βαρύ swell.”
Όλοι οι υπολογισμοί μου ανατράπηκαν. Βρισκόμασταν γύρω στα 250 μίλια πίσω του όταν ακουμπισμένος στη βαρδίολα κοιτάζοντας από το μονόκυαλο ένιωσα έντονο άνεμο και τη θάλασσα να σκονίζει το φακό του μονόκυαλου. Ο καιρός γύρισε, ο τυφώνας έρχεται κατά πάνω μας. Έδωσα αμέσως εντολή στον τιμονιέρη να έρθει σε πορεία 180 και είπα στο μαρκόνη να τηλεγραφήσει τα καθέκαστα στην εταιρεία.

Παρακαλούσα να ‘χαμε ένα καινούριο πλοίο σαν αυτά τα γρήγορα τα εγγλέζικα ψυγεία, να φύγουμε μακριά από το κακό, αλλά βαθιά μέσα μου είχα εμπιστοσύνη στο γέρικο μας LIBERTY. Κράτα γερά κοπέλα μου ψέλλισα και φώναξα στο πλήρωμα να ναι σε επιφυλακή.

Μέσα σε 2 ώρες ο τυφώνας έγλυφε την πρύμη μας και μαστίγωνε την τσιμινιέρα τραβώντας μας μέσα, η μηχανή δεν είχε δύναμη να μας κινήσει Πλώρα, το πλοίο επιτάχυνε με την πρύμη κατευθυνόμενο στο μάτι του τυφώνα!! Δεν θα αντέξουμε σκέφτηκα κι ένιωσα τη γερασμένη της γάστρα να αποκολλάται από την επιφάνεια της Θάλασσας. Είχαμε φτάσει στο μάτι του τυφώνa και στριφογυρίζαμε αδιάκοπα 150 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας

Οι περισσότεροι άντρες από το πλήρωμα είχαν καταρρεύσει κι είχαν επιδοθεί σε προσευχές, ο καθένας στο δικό του Θεό κι όσοι είχαν ακόμα κουράγια και αντοχές βλαστημούσαν.

Αν είναι να πεθάνουμε ας το κάνουμε με στιλ, λεβέντικα, με παιδική αφέλεια και ξεγνοιασιά. Είπα να βγουν όλοι στο κατάστρωμα και να ανοίξουν τα κουβούσια.
και στο λοστρόμο να κόψει μαδέρια. Η ζάχαρη μέσα περιστρεφόταν στη δική της δύνη.
Κατεβάσαμε μέσα τα μαδέρια, τεράστιες μπάλες από μαλλί της γριάς σχηματίστηκαν γρήγορα. Βουτήξαν όλοι μέσα στα άσπρα σύννεφα και τρώγαν ασταμάτητα χαμογελώντας και κάνοντας πειράγματα ο ένας στον άλλον.

Μετά από 8 ώρες, ξαπλωμένοι στο κατάστρωμα, αποκαμωμένοι από την ταλαιπωρία και με γεμάτο το στομάχι από το μαλί της γριάς πέσαμε αργά στη θάλασσα.

Το παρακάτω γράμμα έστειλα στον Πράκτορα στο Kalingapatman 4 ώρες μετά.

To: Kalingapatman Shipping Agency

Fm: MV ZAHAROULA

Dear Sirs,

Vessel suffered serious damages after passing through a typhoon.
Cargo remaining on board: UNKNOWN

Please arrange medical assistance for all the 48 crew members who suffer from SUGAR OVERDOSE

Best Regards
Master